so Roan is getting sweet ... and ako naman eh kinikilig at nahipuan ng konti (konting hipo lang talag ;D)..
well, di naman kasi siya actually sweet and he's really not that showy especially. Before, nakukunsumi talaga ko dahil di ako sanay ng di sweet sakin ang bf ko hehehe, but now atleast he's improving . and i love that improvement ;D
Nung una ayaw ko na umasa talaga na magbabago pa siya at magiging but im really glad that he's trying his best to be sweet. Dumating pa nga ako sa point na talagang sumuko na ko at ayaw ko ng umasa na magbabago pa siya...
God has really been so good to us...
this is one of the few things he did for me..
a poem...
ang ngiti mo sakin ay umaakit
ang mga halik mo na sa akin ay nagpapapikit
ang dantay mong nagbibigay sa akin ng init sa gabing malamig
pag-aabang sayo sa patubig
patungong simbahan na ang kamay mo ang tangan
hanggang sa oras na ikaw ay hagkan
tradisyon nating inuman
kwentuhan na walang hanggan
sa paggising ikaw ang yakap
pag wala ka ikaw ang hinahapulap
sa pagkain ikaw ang kasabay
mahal ko sa pag-ibig sayo hindi ako lulubay
No comments:
Post a Comment